Coen Cuijpers

Na een intense reis en wat stormachtige dagen in mijn hoofd, kom ik langzaam thuis op Tilos. Ik ben op een ongelooflijk mooi eiland beland! Tweede kerstdag, begin avond. Het regent in Rhodos. Vermoeid arriveer ik in het Lydia Hotel. De nieuwsgierigheid naar de stad wacht maar even, nu wil ik vooral eten en slapen. […]

Vrijdagmiddag, 16 uur. Ik wandel GOUDasfalt binnen en verdwaal in de creatieve bedrijvigheid op het voormalige industrieterrein. Een groepje houtbewerkers wijst me de weg naar café Gouwestrand, waar Chris Bellekom wacht met koffie en kruidnoten. Het gehele terrein blijkt de landkaart van het festival. De artiesten druppelen binnen - een aantal staan nog in de […]

We – Tanja, haar dochter en haar vriend en ik – vergapen ons aan de Markthal in Amsterdam. Hier vertonen we vandaag ons kunstproject om bomen een wezenlijke stem te geven. Via een met hekken afgezette achteringang wurmen we ons naar binnen, als een enthousiaste dame ons tegemoet treedt. Ze weet ons te vertellen dat […]

Ik lees Carmiggelt in de middagzon, als enkel de vogels fluiten. Met een brede glimlach denk ik aan de nacht. In die kleine uren lijkt de ruimte om iets de wereld in te slingeren vaak onmetelijk, alsof er sterrenstof door de kamer zweeft. Wanneer het spookuur zich aandient, lijkt mijn geest vaak met de minuut […]

Ik ren het eiland af. Boven mij voltrekt zich een oneindig wolkenspel, als plots een zwerm vogels het luchtruim kiest. Zouden vogels en wolken elkaar begrijpen? Elkander voelen in de vrijheid, sprekend in luchttaal? Jules de Corte bezong beiden in beeldende zinnen. Zelfs hij moet het antwoord schuldig blijven. Ondertussen volgt een vroege vogelaar aandachtig […]

Op een rustige zondagmiddag bereik ik het eiland Marken, waar drie katten ongeduldig op me wachten. De volgende ochtend volgt een verkenningstocht. Koffie, hardloopschoenen vast en gaan. Op de klinkerwegen naar de zuidelijke Beatrixbrug – Koningin Maxima verwelkomt aan de noordzijde bezoekers van het dorp – hoor ik een wirwar aan vreemde talen; toeristen. Met […]

Het regent in Waterland. In het midden van de middag fiets ik naar Amsterdam om te praten over bomen. Ik peddel mezelf op gang, als ik intussen mijn best doe om de regen te omarmen. Met zo’n dertig kilometer voor de wielen word ik toch wel nat. Nadat ik het eiland verlaat, wil ik de […]

Soms gebeurt er iets onverwachts op een al bijzondere dag. De Dichtersdag in Utrecht was zo'n dag. We schrijven 25 september, in de herfstzon. In een workshop historisch dichten delen we onze liefde voor schrijvers en dichters. Carmiggelt, Jonker, ter Balkt, Vanhauwaert, Verhulst, Wilmink. Over laatstgenoemde deelt de verteller zelfs een gedicht. We spreken ons […]

Woensdag 21 september presenteer ik mijn allereerste dichtbundel: 'Zwerver zonder wekker' Ik ben zo ongelooflijk trots én dankbaar. Trots op de reis ernaartoe, het volharden en de creatie zelf. Dankbaar voor zoveel hulp en alle ontmoetingen en avonturen onderweg die mede deze dichtbundel tot stand brachten. Een moment om groots te vieren! Dit moment vier […]

Pumbo heeft zojuist de druk gestart van mijn allereerste dichtbundel: Zwerver zonder wekker. De bundel, die verschijnt op 19 september 2022! Het bevat zestig gedichten die een kwetsbare blik werpen op de ongelooflijke avonturen in twee jaar rondreizen met mijn hart. Binnen die twee jaar rende ik voor de liefde naar Zweden, schreef ik een […]

Vandaag waag ik de sprong in het diepe! Met 73 gedichten op zak vertrek ik naar de randstad. Daar wil ik ze op podia voordragen. Andere mensen ontmoeten. De zenuwen reizen met me mee. Het past. De gedichten beslaan een periode van twee jaar reizen, en gaan vaak over reizen en twijfel. Zo beleef ik […]

Ik kijk uit het raam. Er bengelt een touw in een boom. Een grote man bestijgt de oude reus met een enorme ladder, hangend aan een zijden draadje. Even later schommelt hij, zwierend als een klein kind. De tijd zweeft in het luchtledige als een vrouw thuiskomt. Ze heeft een schilderij onder haar arm. De […]

Over een paar dagen verlaat ik Rosmalen. En ik ben zo dankbaar. Het is zo grappig om Snoes bijna te horen praten als ze aandacht wil. Vanmorgen leek ze zelfs hallo te zeggen. Ze houdt me ook scherp tijdens het schrijven van het boek. Door me te komen vertellen dat het echt even tijd is […]

Volharding. Een woord dat voortkomt uit de creatiespiraal van Marinus Knoope. Geloven staat ermee in verbinding. Geloven in de dingen die je maakt. Ik benaderde laatst de 50.000 woorden voor mijn boek over mijn hardloopreis van geluk. Ik vierde het moment, om er daarna achter te komen dat ik ongeveer op de helft ben. Eigenlijk […]

Ik voelde me altijd al een beetje anders. De eerste zin van mijn boek over de hardloopreis van geluk. Ik leer van schrijvende vrienden dat het een proces is. Een onbekende reis, aan verandering onderhevig. Ik lees de zin nog eens. En nog eens. Voor nu klopt ie. Eerder zei ik het vol overtuiging tegen […]